Ptaki Egzotyczne on-line Sprzedam - KupiÄ™ - ZamieniÄ™ - Akcesoria - Inne - Kontakt 
   

Witamy w serwisie Ptaki Egzotyczne on-line | www.ptakiegzotyczne.net | Wt. 12.XI.2024 r. | Serwis istnieje od 2000 roku


Menu

- strona główna
- ogłoszenia
- artykuły
- ptaki w hodowli
- literatura
- download
- facebook
- CITES
- tarnowska giełda
- MSHKiPE
- różne
- redakcja







Reklama


Hodowla Ptaków


Hodowla Ptaków


Konwencja o Miêdzynarodowym Handlu Dzikimi Zwierzêtami i Ro¶linami Gatunków Zagro¿onych Wyginiêciem sporz±dzona w Waszyngtonie dnia 3 marca 1973 r.

Umawiaj±ce siê pañstwa, uznaj±c, ¿e dzikie zwierzêta i ro¶liny w ich wielorakich, piêknych i ró¿norodnych formach stanowi± niezast±pion± czê¶æ naturalnych systemów przyrody ziemskiej, która musi byæ zachowana dla obecnych i przysz³ych pokoleñ; ¶wiadome stale rosn±cej warto¶ci dzikich zwierz±t i ro¶lin z punktu widzenia estetyki, nauki, kultury, rekreacji i ekonomiki; uznaj±c, ¿e spo³eczeñstwa i pañstwa s± i powinny byæ najlepszymi obroñcami w³asnej dzikiej zwierzyny i ro¶linno¶ci; uznaj±c ponadto, ¿e wspó³praca miêdzynarodowa jest podstawowym czynnikiem ochrony niektórych gatunków dzikich zwierz±t i ro¶lin przed nadmiern± eksploatacj± powodowan± handlem miêdzynarodowym; przekonane o pilno¶ci podjêcia w³a¶ciwych kroków w tym celu uzgodni³y, co nastêpuje:

Artyku³ I
Definicje


W rozumieniu niniejszej konwencji, je¿eli z tre¶ci nie wynika inaczej:
(a) "gatunek" - oznacza ka¿dy gatunek, podgatunek b±d¼ odrêbn± geograficzn± populacjê;
(b) "okaz" - oznacza:
(i) ka¿de zwierzê lub ro¶linê, ¿ywe lub martwe;
(ii) w odniesieniu do zwierz±t - gdy chodzi o gatunki objête za³±cznikami I i II - ka¿d± ³atwo rozpoznawaln± ich czê¶æ lub produkt otrzymany ze zwierzêcia, a gdy chodzi o gatunki objête za³±cznikiem III - ka¿d± ³atwo rozpoznawaln± ich czê¶æ lub produkt otrzymany ze zwierzêcia, je¿eli zosta³y one objête tym za³±cznikiem, oraz
(iii) w odniesieniu do ro¶lin - gdy chodzi o gatunki objête za³±cznikiem I - ka¿d± ³atwo rozpoznawaln± ich czê¶æ lub produkt otrzymany z ro¶liny, a gdy chodzi o gatunki objête za³±cznikami II i III - ka¿d± ³atwo rozpoznawaln± ich czê¶æ lub produkt otrzymany z ro¶liny, je¿eli s± one objête tymi za³±cznikami;
(c) "handel" - oznacza eksport, reeksport, import i sprowadzenie z morza;
(d) "reeksport" - oznacza eksport ka¿dego okazu, który zosta³ uprzednio wwieziony;
(e) "sprowadzenie z morza" - oznacza wwiezienie do pañstwa okazów jakiegokolwiek gatunku, które zosta³y pobrane ze ¶rodowiska morskiego nie bêd±cego pod jurysdykcj± ¿adnego pañstwa;
(f) "organ naukowy" - oznacza pañstwowy organ naukowy, wyznaczony zgodnie z artyku³em IX;
(g) "organ administracyjny" - oznacza pañstwowy organ administracyjny, wyznaczony zgodnie z artyku³em IX;
(h) "Strona" - oznacza pañstwo, w stosunku do którego niniejsza konwencja wesz³a w ¿ycie.

Artyku³ II
Podstawowe zasady


1. Za³±cznik I obejmuje wszystkie gatunki zagro¿one wyginiêciem, które s± lub mog± byæ przedmiotem handlu. Handel okazami tych gatunków powinien byæ poddany szczególnie ¶cis³ej reglamentacji w celu zapobie¿enia dalszemu zagro¿eniu ich istnienia i mo¿e byæ dozwolony jedynie w wyj±tkowych okoliczno¶ciach.
2. Za³±cznik II obejmuje:
(a) wszystkie gatunki, które wprawdzie niekoniecznie ju¿ teraz s± zagro¿one wyginiêciem, nie mniej mog± staæ siê takimi, je¿eli handel okazami tych gatunków nie zostanie poddany ¶cis³ej reglamentacji maj±cej zapobiec eksploatacji nie daj±cej siê pogodziæ z ich utrzymaniem, oraz
(b) niektóre gatunki, które powinny byæ przedmiotem reglamentacji w celu poddania skutecznej kontroli handlu okazami gatunków objêtych za³±cznikiem II w my¶l punktu (a).
3. Za³±cznik III obejmuje wszystkie gatunki, co do których jedna ze Stron uzna swoj± w³a¶ciwo¶æ do objêcia ich reglamentacj± maj±c± na celu zapobie¿enie lub ograniczenie eksploatacji tych gatunków i wymagaj±c± wspó³pracy innych Stron w zakresie kontroli handlu.
4. Strony bêd± zezwala³y na handel okazami gatunków objêtych za³±cznikami I, II i III, wy³±cznie zgodnie z postanowieniami niniejszej konwencji.

Artyku³ III
Reglamentacja handlu okazami gatunków objêtych za³±cznikiem I

1. Wszelki handel okazami gatunków objêtych za³±cznikiem I powinien odbywaæ siê zgodnie z postanowieniami niniejszego artyku³u.
2. Eksport jakichkolwiek okazów nale¿±cych do gatunków objêtych za³±cznikiem I bêdzie wymaga³ uprzedniego uzyskania i przedstawienia zezwolenia eksportowego. Takie zezwolenie mo¿na bêdzie uzyskaæ jedynie po spe³nieniu nastêpuj±cych warunków:
(a) organ naukowy pañstwa eksportu wyda opiniê, ¿e eksport nie przyniesie szkody w utrzymaniu tego gatunku;
(b) organ administracyjny pañstwa eksportu ustali, ¿e okaz nie zosta³ pozyskany z naruszeniem obowi±zuj±cego prawa tego pañstwa o ochronie zwierz±t i ro¶lin;
(c) organ administracyjny pañstwa eksportu ustali, ¿e ka¿dy ¿ywy okaz zostanie przygotowany i bêdzie przewo¿ony w sposób zapobiegaj±cy ryzyku okaleczenia, zachorowania lub okrutnego traktowania;
(d) organ administracyjny pañstwa eksportu ustali, ¿e zosta³ouzyskane zezwolenie importowe na dany okaz.
3. Import okazów nale¿±cych do gatunków objêtych za³±cznikiem I bêdzie wymaga³ uprzedniego uzyskania i przedstawienia zezwolenia importowego oraz zezwolenia eksportowego albo ¶wiadectwa reeksportu. Zezwolenie importowe bêdzie mo¿na uzyskaæ jedynie po spe³nieniu nastêpuj±cych warunków:
(a) organ naukowy pañstwa importu wyda opiniê, ¿e import nie przyniesie szkody w utrzymaniu okre¶lonego gatunku;
(b) organ administracyjny pañstwa importu ustali, ¿e proponowany odbiorca ¿ywego okazu posiada wyposa¿enie odpowiednie do przetrzymywania go i opieki nad nim;
(c) organ administracyjny pañstwa importu ustali, ¿e okaz nie zostanie przeznaczony g³ównie do celów handlowych.
4. Reeksport jakichkolwiek okazów nale¿±cych do gatunków objêtych za³±cznikiem I bêdzie wymaga³ uprzedniego uzyskania i przedstawienia ¶wiadectwa reeksportu. Takie ¶wiadectwo bêdzie mo¿na uzyskaæ jedynie po spe³nieniu nastêpuj±cych warunków:
(a) organ administracyjny pañstwa reeksportu ustali, ¿e okaz zosta³ importowany do tego pañstwa zgodnie z postanowieniami niniejszej konwencji;
(b) organ administracyjny pañstwa reeksportu ustali, ¿e ka¿dy ¿ywy okaz zostanie przygotowany i bêdzie przewo¿ony w sposób zapobiegaj±cy ryzyku okaleczenia, zachorowania lub okrutnego traktowania;
(c) organ administracyjny pañstwa reeksportu ustali, ¿e na ka¿dy ¿ywy okaz zosta³o uzyskane zezwolenie importowe.
5. Sprowadzenie z morza okazów nale¿±cych do gatunków objêtych za³±cznikiem I bêdzie wymaga³o uprzedniego uzyskania ¶wiadectwa od organu administracyjnego pañstwa, na którego terytorium nastêpuje sprowadzenie. Takie ¶wiadectwo mo¿na bêdzie uzyskaæ jedynie po spe³nieniu nastêpuj±cych warunków:
(a) organ naukowy pañstwa, na którego terytorium nastêpuje sprowadzenie, wyda opiniê, ¿e nie przyniesie ono szkody w utrzymaniu okre¶lonego gatunku;
(b) organ administracyjny pañstwa, na którego terytorium nastêpuje sprowadzenie, ustali, ¿e proponowany odbiorca ¿ywego okazu posiada wyposa¿enie odpowiednie do przetrzymywania go i opieki nad nim;
(c) organ administracyjny pañstwa, na którego terytorium nastêpuje sprowadzenie, ustali, ¿e okaz nie zostanie przeznaczony g³ównie do celów handlowych.

Artyku³ IV
Reglamentacja handlu okazami gatunków objêtych za³±cznikiem II

1. Wszelki handel okazami gatunków objêtych za³±cznikiem II powinien odbywaæ siê zgodnie z postanowieniami niniejszego artyku³u.
2. Eksport jakichkolwiek okazów nale¿±cych do gatunków objêtych za³±cznikiem II bêdzie wymaga³ uprzedniego uzyskania i przedstawienia zezwolenia eksportowego. Takie zezwolenie mo¿na bêdzie uzyskaæ jedynie po spe³nieniu nastêpuj±cych warunków:
(a) organ naukowy pañstwa eksportu wyda opiniê, ¿e eksport nie przyniesie szkody w utrzymaniu tego gatunku;
(b) organ administracyjny pañstwa eksportu ustali, ¿e okaz nie zosta³ pozyskany z naruszeniem obowi±zuj±cego prawa tego pañstwa o ochronie zwierz±t i ro¶lin;
(c) organ administracyjny pañstwa eksportu ustali, ¿e ka¿dy ¿ywy okaz zostanie przygotowany i bêdzie przewo¿ony w sposób zapobiegaj±cy ryzyku okaleczenia, zachorowania lub okrutnego traktowania.
3. Organ naukowy ka¿dej ze Stron bêdzie kontrolowa³ wydawanie przez Stronê zezwoleñ eksportowych na okazy nale¿±ce do gatunków objêtych za³±cznikiem II, jak i efektywny eksport tych okazów. Je¿eli organ naukowy stwierdzi, ¿e eksport okazów któregokolwiek z tych gatunków powinien byæ ograniczony w celu utrzymania tego gatunku na ca³ym obszarze jego wystêpowania, na poziomie zgodnym z jego rol± w ekosystemach, w których wystêpuje, i wyra¼nie wy¿szym od poziomu, który móg³by kwalifikowaæ ten gatunek do objêcia go za³±cznikiem I, organ ten zaleci w³a¶ciwemu organowi administracyjnemu odpowiednie ¶rodki, jakie nale¿y podj±æ w celu ograniczenia udzielania zezwoleñ eksportowych na okazy tego gatunku.
4. Import okazów nale¿±cych do gatunków objêtych za³±cznikiem II bêdzie wymaga³ uprzedniego przedstawienia zezwolenia eksportowego albo ¶wiadectwa reeksportu.
5. Reeksport jakichkolwiek okazów nale¿±cych do gatunków objêtych za³±cznikiem II bêdzie wymaga³ uprzedniego uzyskania i przedstawienia ¶wiadectwa reeksportu. Takie ¶wiadectwo mo¿na bêdzie uzyskaæ jedynie po spe³nieniu nastêpuj±cych warunków:
(a) organ administracyjny pañstwa reeksportu ustali, ¿e okaz zosta³ importowany do tego pañstwa zgodnie z postanowieniami niniejszej konwencji;
(b) organ administracyjny pañstwa reeksportu ustali, ¿e ka¿dy ¿ywy okaz zostanie przygotowany i bêdzie przewo¿ony w sposób zapobiegaj±cy ryzyku okaleczenia, zachorowania lub okrutnego traktowania.
6. Sprowadzenie z morza okazów nale¿±cych do gatunków objêtych za³±cznikiem II bêdzie wymaga³o uprzedniego uzyskania ¶wiadectwa od organu administracyjnego pañstwa, na którego terytorium nastêpuje sprowadzenie. Takie ¶wiadectwo mo¿na bêdzie uzyskaæ jedynie po spe³nieniu nastêpuj±cych warunków:
(a) organ naukowy pañstwa, na którego terytorium nastêpuje sprowadzenie, wyda opiniê, ¿e sprowadzenie to nie przyniesie szkody w utrzymaniu tego gatunku;
(b) organ administracyjny pañstwa, na którego terytorium nastêpuje sprowadzenie, ustali, ¿e ka¿dy ¿ywy okaz bêdzie przetrzymywany w sposób zapobiegaj±cy ryzyku okaleczenia, zachorowania lub okrutnego traktowania.
7. ¦wiadectwa, o których mowa w ustêpie 6 niniejszego artyku³u, mo¿na bêdzie uzyskaæ - po wydaniu opinii przez organ naukowy, skonsultowanej z innymi narodowymi organami naukowymi lub, w razie potrzeby, z miêdzynarodowymi organami naukowymi - na okresy nie przekraczaj±ce jednego roku w odniesieniu do ogólnej liczby okazów, których sprowadzenie zosta³o dopuszczone w tych okresach.

Artyku³ V
Reglamentacja handlu okazami gatunków objêtych za³±cznikiem III

1. Wszelki handel okazami gatunków objêtych za³±cznikiem III bêdzie odbywaæ siê zgodnie z postanowieniami niniejszego artyku³u.
2. Eksport jakichkolwiek okazów nale¿±cych do gatunków objêtych za³±cznikiem III z ka¿dego pañstwa, które objê³o te gatunki za³±cznikiem III, bêdzie wymaga³ uprzedniego uzyskania i przedstawienia zezwolenia eksportowego. Takie zezwolenie mo¿na bêdzie uzyskaæjedynie po spe³nieniu nastêpuj±cych warunków:
(a) organ administracyjny pañstwa eksportu ustali, ¿e okaz nie zosta³ pozyskany z naruszeniem obowi±zuj±cego prawa tego pañstwa o ochronie zwierz±t i ro¶lin;
(b) organ administracyjny pañstwa eksportu ustali, ¿e ka¿dy ¿ywy okaz zostanie przygotowany i bêdzie przewo¿ony w sposób zapobiegaj±cy ryzyku okaleczenia, zachorowania lub okrutnego traktowania.
3. Z wyj±tkiem przypadków przewidzianych w ustêpie 4 niniejszego artyku³u, import jakichkolwiek okazów nale¿±cych do gatunków objêtych za³±cznikiem III bêdzie wymaga³ uprzedniego przedstawienia ¶wiadectwa pochodzenia, a w przypadkach gdy import nastêpuje z pañstwa, które objê³o okre¶lone gatunki za³±cznikiem III - zezwolenia eksportowego.
4. W przypadku reeksportu dowodem dla pañstwa importuj±cego, ¿e postanowienia konwencji zosta³y zachowane w odniesieniu do danego okazu, bêdzie ¶wiadectwo uzyskane od organu administracyjnego pañstwa reeksportu stwierdzaj±ce, ¿e okre¶lony okaz zosta³ przetworzony w tym pañstwie lub jest reeksportowany.

Artyku³ VI
Zezwolenia i ¶wiadectwa

1. Zezwolenia i ¶wiadectwa uzyskiwane w my¶l postanowieñ artyku³ów III, IV i V bêd± zgodne z postanowieniami niniejszego artyku³u.
2. Zezwolenie eksportowe bêdzie zawiera³o informacje wyszczególnione we wzorze podanym w za³±czniku IV; bêdzie ono uprawniaæ do eksportu jedynie w okresie sze¶ciu miesiêcy od daty wystawienia.
3. Ka¿de zezwolenie lub ¶wiadectwo bêdzie zawieraæ tytu³ niniejszej konwencji, nazwê i pieczêæ organu administracyjnego, który je wyda³, oraz numer kontrolny przydzielony przez organ administracyjny.
4. Ka¿da kopia zezwolenia lub ¶wiadectwa wydanego przez organ administracyjny bêdzie wyra¼nie oznaczona jako kopia; kopii tych nie mo¿na u¿ywaæ zamiast orygina³u, chyba ¿e na kopii stwierdzono inaczej.
5. Na ka¿d± wysy³kê okazów bêdzie wymagane odrêbne zezwolenie lub ¶wiadectwo.
6. Organ administracyjny pañstwa, do którego importowano jakikolwiek okaz, zatrzyma i anuluje zezwolenie eksportowe lub ¶wiadectwo reeksportu oraz ka¿de odno¶ne zezwolenie importowe przedstawione przy imporcie tego okazu.
7. Je¿eli jest to wskazane i mo¿liwe, organ administracyjny mo¿e opatrzyæ okaz znakiem pozwalaj±cym na jego identyfikacjê. Przez "znak" rozumie siê wszelkie nie daj±ce siê zetrzeæ piêtna, plomby o³owiane, pieczêcie lub inne odpowiednie ¶rodki umo¿liwiaj±ce identyfikacjê okazów i sporz±dzone w sposób utrudniaj±cy jego na¶ladownictwo przez osoby niepowo³ane, tak dalece, jak tylko jest to mo¿liwe.

Artyku³ VII
Zwolnienia i inne specjalne postanowienia dotycz±ce handlu

1. Postanowieñ artyku³ów III, IV i V nie bêdzie siê stosowaæ do tranzytu okazów lub ich prze³adunku przez lub na terytorium Strony, w czasie gdy okazy te znajduj± siê w kontroli celnej.
2. W przypadku gdy organ administracyjny pañstwa eksportu lub reeksportu ustali, ¿e okaz zosta³ nabyty zanim postanowienia niniejszej konwencji zaczê³y w stosunku do niego obowi±zywaæ, postanowienia artyku³ów III, IV i V nie bêd± obowi±zywa³y w stosunku do tego okazu, pod warunkiem wydania przez organ administracyjny odpowiedniego ¶wiadectwa.
3. Postanowienia artyku³ów III, IV i V nie bêd± obowi±zywa³y w stosunku do okazów bêd±cych przedmiotami osobistymi lub domowymi. Takie zwolnienie nie bêdzie mia³o zastosowania:
(a) w odniesieniu do okazów gatunków objêtych za³±cznikiem I, które zosta³y nabyte przez w³a¶ciciela poza granicami pañstwa jego sta³ego pobytu i s± importowane do tego pañstwa, lub
(b) w odniesieniu do okazów gatunków objêtych za³±cznikiem II, które:
(i) zosta³y nabyte przez w³a¶ciciela poza pañstwem jego sta³ego pobytu i w pañstwie, w którego dzikim ¶rodowisku zosta³y od³owione lub zebrane;
(ii) s± importowane do pañstwa sta³ego pobytu w³a¶ciciela oraz
(iii) gdy pañstwo, w którym zosta³y od³owione lub zebrane, wymaga uprzedniego udzielenia zezwolenia eksportowego,
chyba ¿e organy administracyjne ustal±, i¿ okazy zosta³y nabyte zanim postanowienia niniejszej konwencji zaczê³y w stosunku do nich obowi±zywaæ.
4. Okazy gatunków zwierz±t objêtych za³±cznikiem I, rozmna¿ane w niewoli dla celów handlowych, lub gatunków ro¶lin objêtych za³±cznikiem I, sztuczni
e rozmna¿anych dla celów handlowych, bêd± uwa¿ane za okazy gatunków objêtych za³±cznikiem II. 5. Je¿eli organ administracyjny pañstwa eksportu ustali, ¿e okaz okre¶lonego gatunku zwierz±t zosta³ wyhodowany w niewoli lub okaz gatunku ro¶lin zosta³ sztucznie wyhodowany albo ¿e chodzi o czê¶æ takiego zwierzêcia lub ro¶liny, lub te¿ o otrzymany z nich produkt, wydane przez organ administracyjny ¶wiadectwo stwierdzaj±ce ten fakt bêdzie akceptowane zamiast zezwoleñ lub ¶wiadectw wymaganych zgodnie z postanowieniami artyku³ów III, IV lub V.
6. Postanowienia artyku³ów III, IV i V nie bêd± obowi±zywa³y w przypadku po¿yczek, darów lub wymiany, nie maj±cych celu handlowego, pomiêdzy naukowcami lub instytucjami naukowymi zarejestrowanymi przez organy administracyjne ich pañstw, dotycz±cych okazów zielnikowych lub okazów muzealnych zakonserwowanych, zasuszonych lub umieszczonych w p³ynie albo dotycz±cych ¿ywego materia³u ro¶linnego zaopatrzonego w etykietê wydan± lub potwierdzon± przez organ administracyjny.
7. Organ administracyjny ka¿dego pañstwa mo¿e wyraziæ zgodê na odst±pienie od wymogów artyku³ów III, IV i V oraz wyraziæ zgodê na przewo¿enie bez zezwoleñ lub ¶wiadectw okazów stanowi±cych czê¶æ objazdowych ogrodów zoologicznych, cyrków, mena¿erii, wystaw ro¶lin lub innych wystaw objazdowych, pod warunkiem ¿e:
(a) eksporter lub importer poda temu organowi administracyjnemu pe³n± charakterystykê tych okazów;
(b) okazy nale¿± do jednej z kategorii wymienionych w ustêpach 2 lub 5 niniejszego artyku³u oraz
(c) organ administracyjny ustali, ¿e ka¿dy ¿ywy okaz bêdzie przewo¿ony i dogl±dany w sposób minimalizuj±cy ryzyko okaleczenia, zachorowania lub okrutnego traktowania.

Artyku³ VIII
¦rodki, które Strony maj± podj±æ

1. Strony podejm± odpowiednie ¶rodki w celu wprowadzenia w ¿ycie postanowieñ niniejszej konwencji oraz zakazu handlu okazami zwierz±t i ro¶lin naruszaj±cego jej postanowienia. ¦rodki te obejmuj±:
(a) sankcje karne za handel lub przetrzymywanie takich okazów, albo za jedno i drugie naruszenie, oraz
(b) konfiskatê lub odes³anie takich okazów do pañstwa eksportu.
2. Poza ¶rodkami podjêtymi zgodnie z ustêpem 1 niniejszego artyku³u Strona mo¿e, gdy uwa¿a to za konieczne, ustanowiæ wewnêtrzny tryb postêpowania w sprawie zwrotu wydatków, jakie ponios³a w zwi±zku z konfiskat± okazów, które by³y przedmiotem handlu naruszaj±cego postanowienia niniejszej konwencji.
3. W miarê mo¿liwo¶ci, Strony zapewni±, aby wszelkie formalno¶ci wymagane w handlu okazami by³y za³atwiane jak najszybciej. W celu u³atwienia tych formalno¶ci ka¿da Strona mo¿e wyznaczyæ porty wyj¶cia i porty wej¶cia, w których okazy powinny byæ przedstawione do oclenia. Strony zapewni± tak¿e, abyka¿dy ¿ywy okaz by³ w czasie tranzytu, przetrzymywania lub przewozu dogl±dany w sposób zapobiegaj±cy ryzyku okaleczenia, zachorowania lub okrutnego traktowania.
4. W przypadku konfiskaty ¿ywego okazu w wyniku ¶rodków podjêtych na podstawie postanowieñ ustêpu 1 niniejszego artyku³u:
(a) okaz ten zostanie powierzony organowi administracyjnemu pañstwa, które dokona³o konfiskaty;
(b) organ administracyjny, po konsultacji z pañstwem eksportu, zwróci okaz temu pañstwu na jego koszt albo przeka¿e do schroniska lub do innego miejsca, które ten organ uzna za odpowiednie i zgodne z celami niniejszej konwencji, oraz
(c) organ administracyjny mo¿e zasiêgn±æ opinii organu naukowego lub - je¶li uzna to za po¿±dane - skonsultowaæ siê z Sekretariatem w celu u³atwienia podjêcia decyzji przewidzianej w punkcie (b) niniejszego ustêpu, ³±cznie z wyborem schroniska lub innego miejsca.
5. Schronisko, o którym mowa w ustêpie 4 niniejszego artyku³u, oznacza instytucjê powo³an± przez organ administracyjny do opiekowania siê ¿ywymi okazami, zw³aszcza tymi, które zosta³y skonfiskowane.
6. Ka¿da Strona bêdzie prowadzi³a wykaz danych dotycz±cych handlu okazami gatunków objêtych za³±cznikami I, II i III, który bêdzie obejmowa³:
(a) nazwiska i adresy eksporterów i importerów;
(b) liczbê i rodzaj wydanych zezwoleñ i ¶wiadectw; pañstwa, z którymi taki handel mia³ miejsce; liczbê lub ilo¶ci i rodzaj okazów, nazwy gatunków, takie jakie zosta³y zamieszczone w za³±cznikach I, II i III oraz, stosownie do okoliczno¶ci, wielko¶æ i p³eæ okazów.
7. Ka¿da Strona bêdzie sporz±dzaæ okresowe sprawozdania dotycz±ce stosowania przez ni± niniejszej konwencji i przekazywaæ Sekretariatowi:
(a) roczne sprawozdanie zawieraj±ce streszczenie informacji wymienionych w punkcie (b) ustêpu 6 niniejszego artyku³u oraz
(b) dwuletnie sprawozdanie o ¶rodkach ustawodawczych, reglamentacyjnych i administracyjnych, podejmowanych w celu wykonania postanowieñ niniejszej konwencji.
8. Informacje, o których mowa w ustêpie 7 niniejszego artyku³u, bêd± publicznie udostêpnione w takiej mierze, w jakiej na to pozwala ustawodawstwo i przepisy zainteresowanego pañstwa.

Artyku³ IX
Organy administracyjne i naukowe

1. Dla celów niniejszej konwencji ka¿da Strona wyznaczy:
(a) jeden lub wiêcej organów administracyjnych w³a¶ciwych do wydawania zezwoleñ lub ¶wiadectw w imieniu tej Strony oraz
(b) jeden lub wiêcej organów naukowych.
2. Równocze¶nie ze z³o¿eniem dokumentu ratyfikacyjnego, przyjêcia, zatwierdzenia lub przyst±pienia, pañstwo sk³adaj±ce poinformuje rz±d, bêd±cy depozytariuszem, o nazwie i adresie organu administracyjnego upowa¿nionego do porozumiewania siê z innymi Stronami oraz z Sekretariatem.
3. Wszelkie zmiany dotycz±ce wyznaczenia lub upowa¿nienia dokonanego w my¶l postanowieñ niniejszego artyku³u zostan± zakomunikowane przez zainteresowan± Stronê Sekretariatowi w celu przekazania wszystkim innym Stronom.
4. Organ administracyjny, o którym mowa w ustêpie 2 niniejszego artyku³u, przeka¿e, na pro¶bê Sekretariatu lub organu administracyjnego innej Strony, odbitki stempli, pieczêci lub innych oznakowañ u¿ywanych do stwierdzania autentyczno¶ci zezwoleñ lub ¶wiadectw.

Artyku³ X
Handel z pañstwami, które nie s± Stronami konwencji

W przypadku eksportu lub reeksportu przeznaczonego do pañstwa nie bêd±cego Stron± niniejszej konwencji albo importu pochodz±cego z takiego pañstwa, Strony mog± zamiast zezwoleñ i ¶wiadectw wymaganych przez niniejsz± konwencjê uznawaæ podobne dokumenty wydane przez w³a¶ciwe organy tego pañstwa; dokumenty te powinny w zasadzie odpowiadaæ warunkom co do zezwoleñ i ¶wiadectw, ustalonym w niniejszej konwencji.

Artyku³ XI
Konferencja Stron

1. Sekretariat zwo³a sesjê Konferencji Stron nie pó¼niej ni¿ dwa lata po wej¶ciu w ¿ycie niniejszej konwencji.
2. Nastêpnie Sekretariat bêdzie zwo³ywa³ sesje zwyczajne Konferencji co najmniej raz na dwa lata, chyba ¿e Konferencja zdecyduje inaczej, a sesje nadzwyczajne - na pisemne ¿±danie co najmniej jednej trzeciej Stron.
3. Na sesjach zwyczajnych lub nadzwyczajnych tej Konferencji, Strony dokonuj± przegl±du ca³okszta³tu stosowania niniejszej konwencji i mog±:
(a) podejmowaæ wszelkie decyzje, konieczne dla umo¿liwienia Sekretariatowi wykonywania jego obowi±zków, oraz podejmowaæ postanowienia finansowe
; (b) rozpatrywaæ i przyjmowaæ poprawki do za³±czników I i II zgodnie z artyku³em XV;
(c) dokonywaæ przegl±du postêpu osi±gniêtego w dziedzinie odbudowy i zachowania gatunków objêtych za³±cznikami I, II i III;
(d) otrzymywaæ i rozwa¿aæ wszelkie sprawozdania przedstawione przez Sekretariat lub któr±kolwiek Stronê oraz,
(e) je¿eli jest to wskazane, wydawaæ zalecenia w celu usprawnienia stosowania niniejszej konwencji.
4. Na ka¿dej sesji zwyczajnej Strony mog± okre¶liæ czas i miejsce nastêpnej sesji zwyczajnej, która ma odbyæ siê zgodnie z postanowieniami ustêpu 2 niniejszego artyku³u.
5. Na ka¿dej sesji Strony mog± ustaliæ i przyj±æ regulamin wewnêtrzny sesji.
6. Organizacja Narodów Zjednoczonych, jej organizacje wyspecjalizowane, Miêdzynarodowa Agencja Energii Atomowej, jak równie¿ ka¿de pañstwo nie bêd±ce Stron± niniejszej konwencji, mog± byæ reprezentowane na sesjach Konferencji przez obserwatorów, którzy bêd± mieli prawo uczestniczenia w sesji bez prawa g³osowania.
7. Wszystkie organy lub instytucje, maj±ce techniczne kwalifikacje w dziedzinie ochrony, utrzymania i gospodarowania dzikimi zwierzêtami i ro¶linami, nale¿±ce do ni¿ej wymienionych kategorii, które poinformuj± Sekretariat o swym ¿yczeniu przysy³ania obserwatorów na sesje Konferencji, zostan± do nich dopuszczone, chyba ¿e co najmniej jedna trzecia Stron wyrazi sprzeciw:
(a) miêdzynarodowe organizacje albo instytucje rz±dowe lub te¿ pozarz±dowe b±d¼ narodowe organizacje i instytucje rz±dowe oraz
(b) narodowe organizacje albo instytucje pozarz±dowe upowa¿nione do tego przez pañstwo, w którym maj± siedzibê.

Dopuszczeni obserwatorzy bêd± mieli prawo uczestniczenia w sesjach bez prawa g³osowania.

Artyku³ XII
Sekretariat

1. Po wej¶ciu w ¿ycie niniejszej konwencji Dyrektor Generalny Programu Ochrony ¦rodowiska Organizacji Narodów Zjednoczonych utworzy Sekretariat. Bêdzie on móg³ - w zakresie i w sposób, jakie uzna za w³a¶ciwe - korzystaæ z pomocy odpowiednich miêdzynarodowych lub narodowych organizacji rz±dowych lub pozarz±dowych i instytucji kompetentnych w sprawach ochrony, utrzymania i gospodarowania dzikimi zwierzêtami i ro¶linami.
2. Funkcje Sekretariatu s± nastêpuj±ce:
(a) organizowanie Konferencji Stron i zapewnienie Konferencjom nale¿ytej obs³ugi;
(b) spe³nianie funkcji powierzonych mu zgodnie z postanowieniami artyku³ów XV i XVI niniejszej konwencji;
(c) podejmowanie - zgodnie z programami zatwierdzonymi przez Konferencjê Stron - badañ naukowych i technicznych, które bêd± przyczyniaæ siê do stosowania niniejszej konwencji, ³±cznie z badaniami dotycz±cymi norm, które powinny byæ przestrzegane przy przygotowaniu i przewozie ¿ywych okazów oraz ¶rodków identyfikacji okazów;
(d) studiowanie sprawozdañ Stron i ¿±danie od Stron wszelkich uzupe³niaj±cych informacji, które uzna za konieczne dla zapewnienia stosowania niniejszej konwencji;
(e) zwracanie uwagi Stron na wszelkie sprawy dotycz±ce celów niniejszej konwencji;
(f) okresowe publikowanie i rozprowadzanie w¶ród Stron bie¿±cego wydania za³±czników I, II i III, jak równie¿ wszelkich informacji, które u³atwiaj± identyfikacjê okazów gatunków objêtych tymi za³±cznikami;
(g) przygotowywanie sprawozdañ rocznych dla Stron o jego w³asnych pracach oraz stosowaniu niniejszej konwencji, jak równie¿ wszelkich innych sprawozdañ, których Strony mog± za¿±daæ podczas sesji Konferencji Stron;
(h) czynienie zaleceñ w sprawie realizacji celów i stosowania postanowieñ niniejszej konwencji, ³±cznie z wymian± informacji o charakterze naukowym lub technicznym;
(i) spe³nianie wszelkich innych funkcji powierzonych mu przez Strony.

Artyku³ XIII
¦rodki miêdzynarodowe

1. W przypadku gdy Sekretariat na podstawie otrzymanych informacji uzna, ¿e jakikolwiek gatunek objêty za³±cznikiem I lub II jest zagro¿ony przez handel okazami tego gatunku lub ¿e postanowienia niniejszej konwencji nie s± skutecznie przestrzegane, zakomunikuje o tym w³a¶ciwemu organowi administracyjnemu Strony lub Stron zainteresowanych.
2. Strona, która otrzyma wiadomo¶æ dotycz±c± faktów, o których mowa w ustêpie 1 niniejszego artyku³u, poinformuje mo¿liwie niezw³ocznie Sekretariat o wszelkich takich faktach w zakresie, w jakim pozwala na to jej ustawodawstwo, i stosownie do okoliczno¶ci zaproponuje ¶rodki zaradcze. Gdy Strona uzna, ¿e po¿±dane jest dochodzenie, mo¿e ono byæ przeprowadzone przez jedn± lub wiêcej osób specjalnie upowa¿nionych przez tê Stronê.
3. Informacje dostarczone przez Stronê lub wynikaj±ce z dochodzenia wspomnianego w ustêpie 2 niniejszego artyku³u zostan± zbadane przez nastêpn± sesjê Konferencji Stron, która mo¿e skierowaæ do tej Strony zalecenia, jakie uzna za stosowne.

Artyku³ XIV
Stosunek konwencji do ustawodawstwa krajowego i konwencji miêdzynarodowych

1. Postanowienia niniejszej konwencji w ¿adnej mierze nie naruszaj± prawa Stron do zastosowania:
(a) bardziej surowych ¶rodków wewnêtrznych dotycz±cych warunków, jakim podlega handel, od³awianie lub zbiór, przetrzymywanie lub przewóz okazów nale¿±cych do gatunków objêtych za³±cznikami I, II i III, a¿ do ca³kowitego zakazu w³±cznie, lub
(b) wewnêtrznych ¶rodków ograniczaj±cych lub zakazuj±cych handlu, od³awiania, zbioru, przetrzymywania lub przewozu okazów gatunków nie objêtych za³±cznikami I, II lub III.
2. Postanowienia niniejszej konwencji nie naruszaj± postanowieñ wewnêtrznych ani zobowi±zañ Stron wynikaj±cych z jakiegokolwiek uk³adu, konwencji lub umowy miêdzynarodowej, dotycz±cych innych aspektów handlu, od³awiania, zbioru, przetrzymywania lub przewozu okazów, które wesz³y lub mog± pó¼niej wej¶æ w ¿ycie w stosunku do którejkolwiek Strony, ³±cznie z rozporz±dzeniami dotycz±cymi c³a, zdrowia publicznego, weterynarii oraz kwarantanny ro¶lin.
3. Postanowienia niniejszej konwencji nie naruszaj± postanowieñ lub zobowi±zañ wynikaj±cych z uk³adów, konwencji lub umów miêdzynarodowych zawartych lub takich, które mog± byæ zawarte pomiêdzy pañstwami, i dotycz±cych utworzenia unii lub regionalnej strefy handlowej obejmuj±cej utworzenie lub utrzymanie wspólnej zewnêtrznej kontrolicelnej i zniesienie kontroli celnej wewnêtrznej w zakresie, w jakim dotycz± one handlu miêdzy pañstwami cz³onkowskimi takiej unii lub strefy.
4. Pañstwo bêd±ce Stron± niniejszej konwencji, które jest równie¿ Stron± jakiegokolwiek innego uk³adu, konwencji lub umowy miêdzynarodowej, obowi±zuj±cej w chwili wej¶cia w ¿ycie niniejszej konwencji, na mocy której zapewnia siê ochronê gatunkom morskim objêtym za³±cznikiem II, zostanie zwolnione z zobowi±zañ nak³adanych na nie w my¶l postanowieñ niniejszej konwencji w odniesieniu do handlu okazami gatunków objêtych za³±cznikiem II, zgodnie z postanowieniami tego innego uk³adu, konwencji lub umowy miêdzynarodowej, je¿eli okazy te zosta³y z³owione przez statki zarejestrowane w tym pañstwie.
5. Bez wzglêdu na postanowienia artyku³ów III, IV i V niniejszej konwencji, wszelki eksport okazów z³owionych zgodnie z ustêpem 4 niniejszego artyku³u bêdzie wymaga³ jedynie ¶wiadectwa organu administracyjnego pañstwa, do którego okazy zosta³y sprowadzone, stwierdzaj±cego, ¿e dany okaz zosta³ z³owiony zgodnie z postanowieniami innego uk³adu, konwencji lub umowy miêdzynarodowej.
6. ¯adne postanowienie niniejszej konwencji nie stoi na przeszkodzie kodyfikacji i opracowaniu prawa morza przez Konferencjê Prawa Morza Organizacji Narodów Zjednoczonych, zwo³an± zgodnie z Rezolucj± 2750 C (XXV) Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych ani obecnym albo przysz³ym roszczeniom lub pogl±dom prawnym jakiegokolwiek pañstwa na prawo morza oraz charakter i zasiêg jego jurysdykcji przybrze¿nej oraz jurysdykcji, któr± sprawuje w stosunku do statków podnosz±cych jego banderê.

Artyku³ XV
Poprawki do za³±czników I i II

1. W zakresie poprawek wnoszonych do za³±czników I i II podczas sesji Konferencji Stron bêd± stosowane nastêpuj±ce postanowienia:
(a) ka¿da Strona mo¿e zaproponowaæ poprawkê do za³±cznika I lub II w celu rozpatrzenia na nastêpnej sesji Konferencji. Tekst proponowanej poprawki zostanie zakomunikowany Sekretariatowi co najmniej 150 dni przed sesj± Konferencji. Sekretariat przekonsultuje poprawkê z innymi Stronami oraz z zainteresowanymi organami, zgodnie z postanowieniami punktów (b) i (c) ustêpu 2 niniejszego artyku³u oraz powiadomi o ich stanowisku wszystkie Strony nie pó¼niej ni¿ 30 dni przed sesj± Konferencji;
(b) poprawki bêd± przyjmowane wiêkszo¶ci± dwóch trzecich liczby g³osów Stron obecnych i g³osuj±cych. Okre¶lenie "Strony obecne i g³osuj±ce" oznacza Strony obecne i g³osuj±ce za lub przeciw. Strony wstrzymuj±ce siê od g³osu nie bêd± wliczane do dwóch trzecich wymaganych do przyjêcia poprawki;
(c) poprawki przyjête na sesji Konferencji wejd± w ¿ycie 90 dni po tej sesji w stosunku do wszystkich Stron, z wyj±tkiem tych, które zg³osi³y zastrze¿enie zgodnie z ustêpem 3 niniejszego artyku³u.
2. W zakresie poprawek do za³±czników I i II, wnoszonych miêdzy sesjami Konferencji Stron, bêd± stosowane nastêpuj±ce postanowienia:
(a) ka¿da Strona mo¿e zaproponowaæ poprawkê do za³±cznika I lub II w celu rozpatrzenia w okresie miêdzy sesjami Konferencji, w trybie korespondencyjnym ustalonym w niniejszym ustêpie;
(b) w odniesieniu do gatunków morskich, Sekretariat, po otrzymaniu tekstu proponowanej poprawki, niezw³ocznie zakomunikuje j± Stronom. Przekonsultuje j± równie¿ z kompetentnymi organizacjami miêdzyrz±dowymi, zw³aszcza w celu uzyskania wszelkich danych naukowych, których te organy mog± dostarczyæ, i w celu zapewnienia koordynacji wszelkich ¶rodków ochrony stosowanych przez te organizacje. Sekretariat mo¿liwie niezw³ocznie zakomunikuje Stronom wyra¿one opinie oraz dane dostarczone przez te organizacje, jak równie¿ swoje w³asne wnioski i zalecenia;
(c) w odniesieniu do gatunków innych ni¿ morskie Sekretariat, po otrzymaniu tekstu proponowanej poprawki, niezw³ocznie zakomunikuje go Stronom, a nastêpnie mo¿liwie szybko przeka¿e swoje w³asne zalecenia;
(d) ka¿da Strona mo¿e, w ci±gu 60 dni od daty przekazania przez Sekretariat Stronom jego zaleceñ w my¶l punktów (b) lub (c) niniejszego ustêpu, przekazaæ Sekretariatowi swoje komentarze dotycz±ce zaproponowanej poprawki, jak równie¿ wszystkie dane i informacje naukowe;
(e) Sekretariat przeka¿e Stronom mo¿liwie niezw³ocznie otrzymane odpowiedzi wraz ze swymi w³asnymi zaleceniami;
(f) je¿eli w ci±gu 30 dni od daty przekazania odpowiedzi i zaleceñ zakomunikowanych w my¶l postanowieñ punktu (e) niniejszego ustêpu Sekretariat nie otrzyma ¿adnych zastrze¿eñ co do proponowanej poprawki, poprawka ta wejdzie w ¿ycie 90 dni pó¼niej w stosunku do wszystkich Stron, z wyj±tkiem tych, które zg³osi³y zastrze¿enia zgodnie z ustêpem 3 niniejszego artyku³u;
(g) je¿eli Sekretariat otrzyma zastrze¿enie którejkolwiek ze Stron, proponowana poprawka zostanie poddana g³osowaniu korespondencyjnemu, zgodnie z postanowieniami punktów (h), (i) i (j) niniejszego ustêpu;
(h) Sekretariat powiadomi Strony o otrzymanym zastrze¿eniu;
(i) je¿eli Sekretariat nie otrzyma g³osów za, przeciw lub wstrzymuj±cych siê od co najmniej po³owy Stron w ci±gu 60 dni od daty zawiadomienia, o którym mowa w punkcie (h) niniejszego ustêpu, proponowana poprawka zostanie odes³ana do ponownego rozpatrzenia na nastêpnej sesji Konferencji Stron;
(j) w przypadku otrzymania g³osów co najmniej po³owy Stron, poprawka zostanie przyjêta wiêkszo¶ci± dwóch trzecich Stron g³osuj±cych za lub przeciw;
(k) Sekretariat powiadomi Strony o wyniku g³osowania;
(l) w razie przyjêcia proponowanej poprawki, wejdzie ona w ¿ycie 90 dni po dacie powiadomienia przez Sekretariat o jej przyjêciu w stosunku do wszystkich Stron, z wyj±tkiem tych, które zg³osi³y zastrze¿enie zgodnie z postanowieniami ustêpu 3 niniejszego artyku³u.
3. W okresie 90 dni, o którym mowa w punkcie (c) ustêpu 1 lub w punkcie (l) ustêpu 2 niniejszego artyku³u, ka¿da ze Stron mo¿e, w drodze pisemnego powiadomienia rz±du bêd±cego depozytariuszem, zg³osiæ zastrze¿enie do tej poprawki. Dopóki takie zastrze¿enie nie zostanie wycofane, Strona ta bêdzie traktowana - w odniesieniu do handlu gatunkami, których poprawka dotyczy - tak jak pañstwo nie bêd±ce Stron± niniejszej konwencji.

Artyku³ XVI
Za³±cznik III i poprawki do niego

1. Ka¿da ze Stron mo¿e w ka¿dym czasie przed³o¿yæ Sekretariatowi listê gatunków, które okre¶la - w granicach swojej jurysdykcji - jako podlegaj±ce reglamentacji w celach wymienionych w ustêpie 3 artyku³u 2. Za³±cznik III bêdzie obejmowa³ nazwê Strony zg³aszaj±cej gatunek w celu wpisania do za³±cznika, nazwê naukow± tych gatunków, a tak¿e wszelkich czê¶ci zwierz±t lub ro¶lin oraz otrzymywane z nich produkty, które bêd± wyra¼nie okre¶lone zgodnie z postanowieniami punktu (b) artyku³u I.
2. Ka¿da lista, przed³o¿ona w my¶l postanowieñ ustêpu 1 niniejszego artyku³u, zostanie podana do wiadomo¶ci Stron przez Sekretariat niezw³ocznie po jej otrzymaniu. Taka lista nabierze mocy obowi±zuj±cej, jako czê¶æ integralna za³±cznika III, 90 dni po dacie jej podania do wiadomo¶ci. Po podaniu do wiadomo¶ci takiej listy ka¿da ze Stron mo¿e, w ka¿dej chwili, w drodze pisemnego powiadomienia rz±du bêd±cego depozytariuszem, zg³osiæ zastrze¿enia w odniesieniu do jakiegokolwiek gatunku, jego czê¶ci albo produktu pochodnego. Dopóki takie zastrze¿enie nie zostanie wycofane, pañstwo to bêdzie traktowane - w zakresie handlu okazami tego gatunku, ich czê¶ciami lub produktami pochodnymi - tak jak pañstwo nie bêd±ce Stron± niniejszej konwencji.
3. Strona, która zaproponowa³a wpis okre¶lonego gatunku do za³±cznika III, mo¿e w ka¿dej chwili wycofaæ go w drodze pisemnego powiadomienia Sekretariatu, który powiadomi o tym wszystkie Strony. Wycofanie staje siê skuteczne 30 dni od daty tego powiadomienia.
4. Ka¿da ze Stron, przedk³adaj±c listê w my¶l postanowieñ ustêpu 1 niniejszego artyku³u, przed³o¿y Sekretariatowi kopie wszelkich ustaw i przepisów krajowych stosowanych do ochrony takiego gatunku, wraz z wszelkimi komentarzami, które uwa¿a za niezbêdne lub których mo¿e za¿±daæ Sekretariat. Dopóki gatunki, o których mowa, pozostan± objête za³±cznikiem III, Strona ta bêdzie przedk³adaæ wszelkie zmiany tych ustaw i przepisów lub wszelkie nowe komentarze - z chwil± ich wprowadzenia.

Artyku³ XVII
Poprawki do konwencji

1. Sekretariat zwo³a nadzwyczajn± sesjê Konferencji Stron na pisemne ¿±danie co najmniej jednej trzeciej Stron w celu rozpatrzenia i przyjêcia poprawek do niniejszej konwencji. Takie poprawki bêd± przyjmowane wiêkszo¶ci± dwóch trzecich liczby g³osów Stron obecnych i g³osuj±cych. Przez okre¶lenie "Strony obecne i g³osuj±ce" rozumie siê Strony obecne i g³osuj±ce za lub przeciw. Strony wstrzymuj±ce siê od g³osowania nie bêd± wliczane do dwóch trzecich wymaganych do przyjêcia poprawki.
2. Sekretariat przeka¿e Stronom tekst ka¿dej zaproponowanej poprawki co najmniej 90 dni przed sesj± Konferencji.
3. Poprawka wejdzie w ¿ycie w stosunku do Stron, które j± przyjê³y 60 dni po z³o¿eniu przez dwie trzecie Stron rz±dowi bêd±cemu depozytariuszem dokumentów stwierdzaj±cych przyjêcie poprawki. Po tym czasie poprawka wejdzie w ¿ycie w stosunku do ka¿dej innej Strony 60 dni po z³o¿eniu przez tê Stronê dokumentu stwierdzaj±cego przyjêcie poprawki.

Artyku³ XVIII
Za³atwianie sporów

1. Wszelkie spory, jakie mog± powstaæ pomiêdzy dwiema lub wiêcej Stronami niniejszej konwencji, w zwi±zku z interpretacj± lub stosowaniem jej postanowieñ, bêd± przedmiotem negocjacji miêdzy zainteresowanymi Stronami.
2. Je¿eli spór nie mo¿e byæ za³atwiony w trybie przewidzianym w ustêpie 1 niniejszego artyku³u, Strony mog± za obopóln± zgod± poddaæ spór arbitra¿owi, a w szczególno¶ci Sta³emu Trybuna³owi Arbitra¿owemu w Hadze. Strony które podda³y spór arbitra¿owi, bêd± zwi±zane decyzj± arbitra¿ow±.

Artyku³ XIX
Podpisanie

Niniejsza konwencja bêdzie otwarta do podpisu w Waszyngtonie do dnia 30 kwietnia 1973 r., a nastêpnie w Bernie do dnia 31 grudnia 1974 r.

Artyku³ XX
Ratyfikacja, przyjêcie, zatwierdzenie

Niniejsza konwencja podlega ratyfikacji, przyjêciu lub zatwierdzeniu. Dokumenty ratyfikacyjne, przyjêcia lub zatwierdzenia zostan± z³o¿one rz±dowi Konfederacji Szwajcarskiej, który bêdzie rz±dem depozytariuszem.

Artyku³ XXI
Przyst±pienie

Niniejsza konwencja bêdzie stale otwarta do przyst±pienia. Dokumenty przyst±pienia bêd± sk³adane rz±dowi depozytariuszowi.

Artyku³ XXII
Wej¶cie w ¿ycie

1. Niniejsza konwencja wejdzie w ¿ycie 90 dni po dacie z³o¿enia rz±dowi depozytariuszowi dziesi±tego dokumentu ratyfikacyjnego, przyjêcia, zatwierdzenia lub przyst±pienia.
2. W stosunku do ka¿dego pañstwa, które ratyfikuje, przyjmie lub zatwierdzi niniejsz± konwencjê albo do niej przyst±pi po z³o¿eniu dziesi±tego dokumentu ratyfikacyjnego, przyjêcia, zatwierdzenia lub przyst±pienia, niniejsza konwencja wejdzie w ¿ycie 90 dni po z³o¿eniu przez to pañstwo dokumentu ratyfikacyjnego, przyjêcia, zatwierdzenia lub przyst±pienia.

Artyku³ XXIII
Zastrze¿enia

1. Niniejsza konwencja nie mo¿e byæ przedmiotem zastrze¿eñ ogólnych. Mog± byæ zg³oszone tylko zastrze¿enia szczegó³owe, zgodnie z postanowieniami niniejszego artyku³u oraz artyku³u XV i XVI.
2. Ka¿de pañstwo mo¿e, sk³adaj±c swój dokument ratyfikacyjny, przyjêcia, zatwierdzenia lub przyst±pienia, zg³osiæ okre¶lone zastrze¿enia w odniesieniu do:
(a) jakiegokolwiek gatunku wymienionego w za³±czniku I, II lub III albo
(b) jakichkolwiek czê¶ci lub produktów pochodzenia zwierzêcego albo ro¶linnego, nale¿±cych do gatunku objêtego za³±cznikiem III.
3. Dopóki pañstwo bêd±ce Stron± niniejszej konwencji nie wycofa swego zastrze¿enia, zg³oszonego w my¶l postanowieñ niniejszego artyku³u, bêdzie ono traktowane - w zakresie handlu gatunkami lub czê¶ciami albo produktami otrzymanymi ze zwierz±t lub ro¶lin wymienionych w tym zastrze¿eniu - tak jak pañstwo nie bêd±ce Stron± niniejszej konwencji.

Artyku³ XXIV
Wypowiedzenie

Ka¿da Strona mo¿e wypowiedzieæ niniejsz± konwencjê w drodze pisemnego zawiadomienia skierowanego do rz±du bêd±cego depozytariuszem. Wypowiedzenie to stanie siê skuteczne po up³ywie 12 miesiêcy od otrzymania zawiadomienia przez rz±d bêd±cy depozytariuszem.

Artyku³ XXV
Depozytariusz

1. Orygina³ niniejszej konwencji w jêzykach angielskim, chiñskim, francuskim, hiszpañskim i rosyjskim, z których ka¿dy jest jednakowo autentyczny, zostanie z³o¿ony rz±dowi bêd±cemu depozytariuszem, który przeka¿e uwierzytelnione jego kopie pañstwom, które podpisa³y konwencjê lub z³o¿y³y dokumenty przyst±pienia do niej.
2. Rz±d bêd±cy depozytariuszem poinformuje wszystkie pañstwa podpisuj±ce lub przystêpuj±ce do konwencji oraz Sekretariat o podpisach, z³o¿eniu dokumentów ratyfikacyjnych, przyjêcia, zatwierdzenia lub przyst±pienia, o wej¶ciu w ¿ycie niniejszej konwencji, zg³oszeniu lub wycofaniu zastrze¿eñ, poprawek do niej i o zawiadomieniach o wypowiedzeniu.
3. Rz±d bêd±cy depozytariuszem przeka¿e, niezw³ocznie po wej¶ciu w ¿ycie niniejszej konwencji, jej uwierzytelniony egzemplarz Sekretariatowi Narodów Zjednoczonych w celu zarejestrowania i opublikowania zgodnie z artyku³em 102 Karty Narodów Zjednoczonych.

Na dowód czego ni¿ej podpisani pe³nomocnicy, nale¿ycie w tym celu upowa¿nieni, podpisali niniejsz± konwencjê.

Sporz±dzono w Waszyngtonie dnia trzeciego marca tysi±c dziewiêæset siedemdziesi±tego trzeciego roku.

Zapraszamy na stronê macierzyst± Sekretariatu Konwencji CITES.

http://www.cites.org/

Polski tekst Konwnecji pochodzi z strony http://www.mos.gov.pl/cites-ma/index.html.







O portalu |  Kontakt
© Copyright 2000-2010 Ptaki Egzotyczne on-line. Wszelkie prawa zastrze¿one.