Od czasu ukazania się Fauny & Flory na rynku, a w niej moich ogłoszeń, otrzymuję często telefony - "chcę kupić oswojoną papugę". Wtedy dosyć długo muszę tłumaczyć, na czym polega "oswojenie" papugi, dlaczego ja ich nie mam oraz dlaczego nie polecam kupna tzw. "oswojonej papugi".

   Zacznę od wytłumaczenia ostatniej kwestii. "Oswojona papuga" jest to ptak przyzwyczajony do określonego miejsca i konkretnego opiekuna. Zdarza się, że taki "oswojony ptak" atakuje innych ludzi, często współmieszkańców właściciela - żonę i dzieci. Zmiana miejsca, a zwłaszcza opiekuna powoduje u takiego ptaka ogromny stres kończący się śmiercią lub różnego rodzaju przypadłościami psychicznymi jak wyrywanie sobie piór. Wniosek nasuwa się oczywisty - nie należy nabywać "oswojonej papugi". Kto chce mieć "oswojonego ptaka" musi go sam oswoić.

Jak się to robi? Należy nabyć ptaka bardzo młodego, najlepiej takiego, który jeszcze nie opuścił budki lęgowej. Wtedy w mózg ptaka wdrukowuje się obraz osoby widzianej jako pierwsza i "pierwsze lody" automatycznie zostają przełamane. Ale taka papuga nie umie jeszcze jeść - trzeba jaj zastąpić rodziców i sztucznie dokarmiać. Dlatego polecałbym zakup ptaka, który już samodzielnie umie pobierać pokarm. Następuje to w czasie od dwóch do sześciu tygodni od opuszczenia gniazda i zależy od gatunku papugi. Papużki małe jak faliste czy nierozłączki są już samodzielne po dwóch tygodniach, a duże ary jeszcze przez kilka miesięcy żebrzą o pokarm rodziców.                                           
   Nabywca tak młodych ptaków musi się dokładnie dowiedzieć, czym były do tej pory karmione i w żadnym wypadku nie wolno gwałtownie zmieniać im diety. Natomiast zawsze należy dodatkowo podawać nasiona skiełkowane (nawet, jeśli poprzedni hodowca ich nie podawał). Pokarm wykładamy na dnie klatki, w szerokich płaskich pojemnikach. Należy kontrolować pobieranie pokarmu i zachować szczególną dbałość o higienę. Wszelkie pokarmy lekko wilgotne należy, co kilka godzin dokładnie usunąć z klatki. Tak samo należy postępować z odchodami ptaka. Zlekceważenie tych wymogów higienicznych może doprowadzić do rozwoju pleśni, a wszelkie choroby grzybowe są bardzo trudno wyleczalne, u młodych ptaków zatrucie pleśnią zawsze kończy się śmiercią.               

Oswajanie: Trzeba być bardzo cierpliwym i mieć dużo czasu. Młodą papużkę trzeba kilka razy dziennie sadzać na ręce i bardzo łagodnie przemawiać do niej. Nie wolno wykonywać żadnych gwałtownych ruchów. Po spełnieniu tych podstawowych wymogów, można taką papugę nauczyć wymawiania wyrazów, a nawet zdań. Najczęściej udaje się to w przypadku ptaków wyjętych z gniazda i sztucznie wykarmianych. 

  Ci z Państwa, którzy spróbują oswoić papugę muszą pamiętać, że robią to na całe życie ptaka.Nie wolno oswojonego ptaka sprzedawać czy oddawać, nie wolno go zostawiać na wiele godzin samego. Trzeba będzie się nim opiekować przez wiele lat. Długość życia papug wynosi: papużka falista ok. 7 lat, nierozłączki ok. 10 lat, nimfy, rozelle ok. 20 lat, afrykanki ok. 30 lat, ary, amazonki, kakadu, żako ok. 40 - 50 lat.

  Osobiście odradzam oswajania ptaków, natomiast polecam hodowlę pary lub grupy papużek, ponieważ obserwacja ich naturalnych zachowań dostarcza o wiele więcej przyjemności niż przebywanie z "uczłowieczoną papugą".

Jerzy Ćwik