Patagonka (Bonaparte, 1854), Cyanoliseus patagonus


	Sprzedam - Kupię - Zamienię - Akcesoria - Inne - Kontakt

Witamy w serwisie Ptaki Egzotyczne on-line | www.ptakiegzotyczne.net | Sr. 11.XII.2024 r. | Serwis istnieje od 2000 roku

	Menu
	- strona główna - ogłoszenia - artykuły - ptaki w hodowli - literatura - download - facebook - CITES - tarnowska giełda - MSHKiPE - różne - redakcja

	Reklama

Patagonka (Bonaparte, 1854), Cyanoliseus patagonus

Wygląd: Długość ciała u tego gatunku wynosi 45-48 centymetrów. Samiec ma głowę , szyję, plecy oliwkowo brązowe z nieregularnym zielonym nalotem. Dolne plecy , grzbiet ,pióra ogonowe pokrywowe i dolne partie ciała żółte z oliwkowym nalotem. Pióra na nogach i środek brzucha pomarańczowoczerwony .Gardło i pierś ma zielonobrązowe , białe plamy na bokach piersi . Pióra ogonowe ma oliwkowo zielone z niebieskim nalotem , od spodu brązowe. Dziób ma szarawy, tęczówkę oka żółto białą, nogi różowawe.

Samica ma dziób i głowę mieszą , czerwone upierzenie mniej intensywne. Młode ptaki podobne są do dorosłych , ale górna część dzioba jest koloru kości słoniowej a tęczówkę oka szarą.

Występuje w: Centralna Argentyna , centralna Chile , Falklandy , Urugwaj .

Występuje w trzech formach geograficznych . Cyanoliseus patagonus patagonus- patagonka południowa. Gatunek ten zimą odlatuje z południa na północ i na północ Mendozy, Entry Rios i do Urugwaju.

Cyanoliseus patagonus andinus- patagonka północna Ptaki tę mają ciemniejsze upierzenie od formy nominalnej , dolne części ciała mniej żółte lub bez żółtego nalotu, środek brzucha ciemno pomarańczowoczerwony, boki piersi z białym nalotem. Głównie występuje na północnym zachodzie Argentyny , osobniki z San Luis są już bardziej podobne do formy nominalnej. Cyanoliseus patagonus byroni- patagonka chilijska. Papugi te mają dolne partie ciała bardziej żółte, pióra na nogach i brzuchu są u nich jasno czerwone, przez wole i górną pierś im się odznacza biały pas . Są nieco większe niż poprzednie podgatunki. Dawniej też zaliczano je jako oddzielny gatunek Cyanoliseue byroni - Papuga chilijska. Czasami można odróżnić samice po większej, żółtej plamie na brzuchu .

Na wolności : Patagonki żyją na otwartych przestrzeniach , w lasach i trawiastych zaroślach , ale najczęściej przebywają w koronach drzew i na skałach a raczej w skalnych szczelinach gdzie też gniazdują. Zasiedlają najbardziej południowe tereny południowej Ameryki gdzie warunki klimatyczne są zbliżone do Europejskich . Z tych miejsc zimą wracają cieplejszych krajów w kierunku Urugwaju. Nie gniazdują w dziuplach drzew tylko właśnie w skalnych szczelinach ( Andy i Kordillery ) Tworzą kolonie liczące nawet 5000 osobników .Swoimi mocnymi dziobami wygrzebują sobie nory o głębokości 1 metra a na końcu budują sobie gniazdo .Okres gniazdowania w Chille przypada na październik i listopad a w Argentynie na grudzień i styczeń. Samica znosi 2-4 jaja. Żywią się różnymi owocami drzew i krzewów , młodymi pędami i pączkami drzew , nasionami . W żołądkach również miały liście kolczastych krzewów .

Hodowla : Do Europy zostały przywiezione w 1868. W ZOO jest popularnym ptakiem, ale w hodowlach prywatnych nadal rzadki. Do hodowli patagonek musimy mieć woliere ze stalowej konstrukcji i grubszego drutu siatki . Na ziemi nie lubią przebywać , ale jeżeli już schodzą niegramotnie się poruszają - kołyszą się z boku na bok komicznie podskakując z nogi na nogę. Czasami można zobaczyć jak kopią w ziemi szukając nie tylko korzonki lub owady , ale również kawałki skały ,drobne kamyki- potrzebne do prawidłowego trawienia . W wolierze instalujemy im kilka grubszych gałęzi na odpowiedniej wysokości , które często zmieniamy na świeże. Są dosyć głośnymi ptakami jednak ich głos jest melodyjny- łatwo je odróżnić od innych papug .Do nowych warunków szybko się przyzwyczajają , młode ptaki łatwo oswajają i mają talent do naśladowania ludzkiej mowy lub też innych dźwięków . Pierwszego odchowu osiągnięto w Holandii w 1957 roku. Pierwszą podaną budkę para całkowicie zniszczyła dopiero za drugim razem kiedy to hodowca zrobił ją z pnia drzewa o średnicy 22 cm, wysokości 50 cm, a z wlotowym otworem 10 cm , para zasiedliła się w niej .Samica zniosła 3 jaj a po 25 dniach wykluło się pierwsze młode. Samiec karmił samice a później młode. Młode po 8 tygodniach opuściły budkę( jeszcze po 8 miesiącach miały górną część dzioba bledszą od rodziców ) Młode ptaki nie były dzikie i nie fruwały chaotycznie po wolierze . W czasie karmienia młodych para chętnie zjadała liście szpinaku i namoczone białe pieczywo i papkę dla lorys .Patagonki uwielbiają się kąpać , ale trzeba uważać na temperaturę , aby się papugi nie wyziębiły. Dodatkowo jako pokarm można podawać gotowany ryż , mieszankę jajeczną, marchewkę i kukurydze w kolbach w różnym stadium dojrzałości .

Markieta Bielas