Inteligentna papuga szara. ( PSITTACUS ERITHACUS )


	Sprzedam - Kupię - Zamienię - Akcesoria - Inne - Kontakt

Witamy w serwisie Ptaki Egzotyczne on-line | www.ptakiegzotyczne.net | Sr. 11.XII.2024 r. | Serwis istnieje od 2000 roku

	Menu
	- strona główna - ogłoszenia - artykuły - ptaki w hodowli - literatura - download - facebook - CITES - tarnowska giełda - MSHKiPE - różne - redakcja

	Reklama

Inteligentna papuga szara. ( PSITTACUS ERITHACUS )

Występuje w trzech podgatunkach
P.E. princeps - papuga szara Królewska ( żako wyspowe ) żyje na wyspach Fernandoo Poo, Pirncipe.

P.E. timnech - jest nieco mniejsza ( 31 - 32 cm ) górną część dzioba ma różowawą, a pióra ogonowe ciemno - brązowo - czerwone.

P.E. ERITHACUS długość ciała 33 - 37 cm, dziób ma cały czarny i jest najjaśniej ubarwiona. Występuje w dolinach Konga aż do Ugandy, na zachodzie dochodzi do rzeki Cavalli.

Na wolności najczęściej przebywają w gęstych lasach tropikalnych, w zaroślach drzew i dlatego trudno je zaobserwować. Żyje w pobliżu palm oleistych, owoce tych palm i sok z gałązek są na pierwszym miejscu w ich meni. Ciekawostką jest iż na wolności widziano żako " podążających za słoniami, a raczej za ich odchodami, w których znajduje się wiele cennych składników odżywczych.

Takie samo terytorium zasiedla sęp palmojad ( Gypohierax angolensis ), który jest jego "konkurentem" jeśli chodzi o pożywienie. Sęp ten występuje w Afryce nad rzekami . Odżywia się w sposób niespotykany wśród drapieżnych, ponieważ zjada owoce palmy olejowej i iglastej. Mocnym dziobem i łapami zrywa podłużne orzechy długości 2-3 cm i obłupuje je ze skorup po kawałku. Jeżeli stado papug zauważy sępa natychmiast wpadają w panikę i odlatują mimo, że nigdy nie widziano aby sępy zaatakowały żako. Największym wrogiem jest człowiek. Tubylcy zabijają papugi dla mięsa, czerwonych piórek, które przeznaczone są do wyrobu biżuterii i dla miejscowych czarodziejów. Długie lata tępiono je za niszczenie upraw kukurydzy i owoców, na różne sposoby np. smarując drzewa kleistymi substancjami, chwytając w sieci i strzelając do nich. Oczywiście wybieranie młodych piskląt z dziupli jest nadal nagminne i przyczynia się do zmniejszenia populacji. Papugi trafiają do rąk handlowców, wiele z nich ginie podczas transportu, zanim jeszcze dotrą do sklepów lub hodowli, aby jeden żako trafił do potencjalnego nabywcy pięć ptaków musi zginąć. Serce się kraje niejednemu miłośnikowi ptaków widząc ( najczęściej w TV ) tysiące zabitych papug.

Samiec i samica są jednakowo ubarwione, wskutek czego trudno rozróżnić płeć tych ptaków. Jaśniejsze końcówki szarych piór układają się niczym rybie łuski. Wokół oczu występuje duża biała plama obejmująca także policzki. Dolna część grzbietu i kuper jasno szara, a pokrywy nadogonowe i podogonowe są czerwone. Tęczówka oka ptaków dorosłych jest żółta, młodych natomiast ciemna. Żako w środowisku naturalnym gnieżdżą w dziuplach drzew. Sezon lęgowy trwa od czerwca do września, jednakże okres ten ukształtowany jest według warunków klimatycznych jakie występują na danym terytorium. Np. w Nigerii przypada on na miesiąc styczeń, w Ugandzie na czerwiec, w Liberii na marzec, a w Zairze na sierpień.

Samica znosi 2 - 4 jajka o masie około 13 g. Składa je w odstępach 2 - 3 dniowych i wysiaduje sama około 30 dni. Wyklute pisklęta pokryte są rzadkim białym puchem , mają jasny dziób i nogi. Samica karmi młode które "leżą" na plecach ponieważ nie potrafią one podnieść głowy. Oczy otwierają w wieku 12 - 15 dni a w 3 tygodniach ciało pokrywa się szarym gęstym puchem, dziób jest już czarny Po miesiącu piskle ma już 2 cm lotki, a na kuprze 0,5 cm czerwone piórka. Oczy są czarne. Dwa tygodnie później już ma prawie opierzoną głowę , a pokrywy podogonowe nieco dłuższe. Około 40 dnia życia szyja i grzbiet pokryte są "pałkami".

70 dniowe pisklęta są już całkowicie opierzone, mają tylko krótsze skrzydła i ogon. W tym okresie są jeszcze bardzo niezgrabne, ruchy mają mało sprężyste. Gniazdo opuszczają po 85 - 90 dniach życia, ale nadal karmione są przez rodziców około miesiąca. Hodowla tych papug nie jest łatwa, ale po zapewnieniu im odpowiednich warunków nie sprawia większych kłopotów gdyż ptaki dojrzałe płciowo tj. około 5 lat mają już w pełni rozwinięty instynkt rodzicielski. Woliera dla pary powinna mieć nie mniej niż 2m długości, 1,5m szerokości, 1,8m wysokości, czym większa tym lepsza. Jako budkę lepiej będzie użyć pnia niż skrzynki lęgowej o zbliżonych wymiarach 25 x 30 x 35 - 60 cm

Papugi karmimy: słonecznikami, prosem, owsem, pszenicą, kanarem, kukurydzą ( w różnym stadium dojrzałości moczoną, nakiełkowaną ), owocami, warzywami, a prawdziwym przysmakiem są orzeszki arachidowe, orzech kokosowy i właśnie kukurydza w kolbach. Również warto podawać młode pędy drzew ponieważ to pewne źródło witamin. Literatura podaje aby nie podawać natki pietruszki " bo szkodzi" jednak nie wiadomo dlaczego. Wskazana jest natomiast duża ilość wapnia. Naukowcy w Arizonie między nimi doktor Irene Peperberg przeprowadzają od ponad 20 lat testy na inteligencję tego gatunku papug. Wykazały one, że jako jedyne potrafią myśleć przy mówieniu czyli odróżnia kolory, kształty i przedmioty, które potrafią nazwać i określić. Uczą żako wykonywać przeróżne niezbyt trudne polecenia i co ciekawe nauka czytania nieźle im wychodziła. Dlatego też najczęściej spośród większych papug oswajamy właśnie żako.

Wiele sklepów zoo posiada inkubatory, gdzie dogrzewają i dokarmiają małe, kilkudniowe pisklęta, które jeszcze nieopierzone można kupić. Niestety pojedynczo sztucznie odchowywane osobniki zazwyczaj wolno się rozwijają i mają duże trudności z późniejszą "socjalizacją", wiadomo też, że dla hodowli są oswojone ptaki bezużyteczne. Oswojony i wychowywany od pisklęcia samiec skojarzony później z samicą, o ile ją zaakceptuje, nie zna sposobu porozumiewania się, nie potrafi z nią kopulować, nie wspominając o zalotach, dlatego, że życiowym partnerem dla oswojonej papugi jest jej opiekun.

Zachęcam do hodowli żako i innych g. papug , a sukcesami z hodowli proszę podzielić się na łamach " Fauny i Flory". Z pewnością wielu miłośników i hodowców papug chętnie dowiedzą się jak inni radzą sobie z różnymi kłopotami.

Tak na marginesie pamiętam jak dostałam 15 lat temu parkę papug Kozich, później okazało się, że są to dwa 1,0 i za nic na świecie nie mogłam znaleźć konkretnych informacji w języku polskim, o ich hodowli, rozmnażaniu itd.

Stąd też mój apel do hodowców, którzy już mają jakieś doświadczenia na swoim koncie, aby podzielić się z początkującymi, niedoświadczonymi a nawet z zaciekawionymi hodowcami - czytelnikami.

Marketa Bielas